ထိုင္္းေရာက္ျမန္မာက ထိုင္းေရာက္ျမန္မာကို

ထိုင္္းေရာက္ျမန္မာက ထိုင္းေရာက္ျမန္မာကို

တြန္းလွည္း

ပစၥည္းနည္းနည္း သယ္ဖို႔ ဆင္ပေလာငွား ရင္ ၂၀၀ ဘတ္ေပးရမယ္။ အနီးနားက တြန္းလွည္းရွာျပီး ကိုယ္တိုင္အငွားလုပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ လမ္းထိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ေနာက္က ဟြန္းတီးသံ (တီ…..တီ……..တီ…..) ဆက္တိုက္ထြက္လာတယ္။ေဘးကပ္ေပးပါတယ္။ (ေရေျမာင္းအေပါက္ႀကီး ကရွိေနေတာ့ ကပ္မရေတာ့ဘူး……) လို့ ႀကားေအာင္ အသံကုန္ေအာ္မိတယ္။ဟြန္းတီးတဲ့ ကားက အခဲမေႀကဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ေရွ႕ကိုေက်ာ္တက္ကာ ပိတ္ရပ္လိုက္ျပီး ကားေပၚက တုတ္တစ္ေခ်ာင္း ကိုင္ ဆင္းလာျပီး လွည္းတြန္းသူကို ရွမ္းသံမာမာနဲ႔ဆဲဆိုျပီးရိုက္ေတာ့တယ္။လူေတြေအာ္ဟစ္ေတာင္းပန္ဆြဲငင္ႀကမွ  ရပ္ေတာ့တယ္။ ေခါင္းလည္းကြဲ လက္လည္းက်ိဳး ေက်ာမွာလည္းဒဏ္ရာေတြနဲ႔ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က ရိုက္တဲ့ သူ မိဘေတြနဲ႔ သူသိတယ္တဲ့ “အေဖေရာအေမပါ ျမန္မာ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ျမန္မာမွာ ေမြးၿပီးထိုင္းမွာႀကီးတဲ့ ရွမ္းစိတ္ေပါက္တဲ့ဟာ” တဲ့

 

ဆြဲႀကိဳး

ပန္းထိမ္ဆရာမိန္းမေခ်ာေခ်ာေလး ေရႊဆြဲႀကိဳးႀကီး လွလွဆြဲၿပီး ေနစဥ္လိုလို “ခ်န္ပီယံရံု” ဘက္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆီကို အလည္သြားေနတယ္ ဒီေန႔လည္း ဘီးကေလးတစ္စီးနဲ႔သြားျပန္ၿပီ သူ႔ေနာက္က ဆယ္ဘီးကားတစ္စီး ကပ္လာေနေတလမ္းကလည္းက်ဥ္းက်ဥ္း ဆက္မစီးရဲေတာ့ဘဲ လမ္းေဘးကပ္ရပ္ကာ ဘီးေပၚကအလ်င္အျမန္ ဆင္းလိုက္ေတာ့တယ္ ကားႀကီးက အေဝးကုိ ေရာက္သြားေပမယ့္ ဒီအတိုင္းပဲ ဘီးကို ဆက္တြန္းေနမိတယ္ လူတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္ ဒီလူကို ဒီေနရာမွာ ေန႔တိုင္းေတြ႔ေနက် ေစ်းဆိုင္နားအိမ္က ျမန္မာလူမ်ိဳး ေၾကာက္စရာမလို အနီးကုိေရာက္လာတယ္ ႏႈတ္ဆက္မလိုလို တစ္စံုတစ္ခု ေျပာမလိုလိုနဲ႔ လက္တကမ္းေလာက္အေရာက္မွာ ဆြဲႀကိဳးကိုျဖတ္ၿပီး အသင့္ရပ္ထားတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ကာ ေမာင္းထြက္သြားပါသည္။ “လာၾကပါဦးရွင္ တို႔ရယ္ က်မဆြဲႀကိဳးကုိ ျဖတ္ေျပးသြားလုိ႔ပါ” လို႔ အသံကုန္ေအာ္ေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ေပၚမလာ လူျပတ္တဲ့ေနရာ လူျပတ္တဲ့အခ်ိန္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္လုိက္တယ္။ ပန္းထိမ္ဆရာ ဆိုင္ကယ္တစီးနဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ အျခားတစ္ဦးလည္းပါလာေသးတယ္။ ႀကိဳးျဖတ္ေျပးတဲ့ သူေနာက္ကို လုိက္သြားၾကတယ္။ ၾကာမွလုိက္သြားၾကရေတာ့ ဘယ္မွီပါ့မလဲ။ ဒီအတုိင္းပဲ ျပန္လာၾကရတယ္။ (ဆြဲႀကိဳးက တစ္က်ပ္ခြဲသား) ကာလေပါက္ေစ်းနဲ႔ မေသး။ အိမ္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ဆြဲႀကိဳးျဖတ္ေပးသူရဲ႕ အမည္ လိပ္စာတို႔ကို ေလ့လာၿပီး တုိင္ၾကားလိုက္တယ္။ မ်က္ျမင္သက္ေသမရွိေလေတာ့ ဘာမွ လုပ္မရ။ ျဖတ္သူက ဒီအကြက္ျမင္လို႔ ပိုင္ပိုင္ႀကီး လႈပ္ရွားလိုက္ပံုပဲ။

 

ကုန္တုိက္

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ လူစည္ကားတဲ့ေနရာ လွပခန္႔ညားတဲ့ ကုန္တုိက္ႀကီးထဲ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ ျမန္မာအေရာင္းစာေရးမေလးေတြ တာ၀န္ကိုယ္စီနဲ႔ အလုပ္ရွပ္ေနၾကတယ္။ မေရာင္မလည္နဲ႔ ေရာက္ခါစ ဆရာအသစ္ႏွစ္ဦး ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔ ကုန္တုိက္ႀကီးရဲ႕ ေခတ္မွီခန္႔ညားပံုကို ၾကည့္မ၀ ရႈမ၀ၾက။ စာေရးမေတြရဲ႕အလွနဲ႔ ခန္႔ညားတဲ့ကုန္တုိက္ႀကီးနဲ႔ လိုက္ဖတ္တယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ေနၾကတယ္။ ၀ယ္ၿပီးတဲ့ပစၥည္းေတြကို ေကာင္တာစာေရးမစီမွာ ၾကသေလာက္ရွင္းလုိက္တယ္။ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့မွ ေဘာင္ခ်ာကိုသတိရၿပီး၊ စစ္ေဆးၾကည့္လုိက္ေတာ့ ပစၥည္းတစ္ခုခ်င္းစာရင္းကေတာ့ ျဖစ္နုိင္ေလာက္တယ္။ (Total) မွာ ၁၂၀ ဘတ္ ကြာေနတယ္။ ဘာပစၥည္းမွမ၀ယ္ပဲနဲ႔ ေငြ ၁၂၀ ဘတ္ အသလြတ္ထည့္ထားသလိုျဖစ္ေနတယ္။ ၀ယ္ေနၾကလူေတြက ေျပာတယ္။ ဒီကုန္တိုက္က ကေလးမေတြဟာ ဒီလုိပဲတဲ့။ ဆရာေလးတို႔လို ေရာက္ခါစ မလည္မ၀ယ္ေတြကို ပိုၿပီးရိုက္တတ္တယ္တဲ့။

 

လူပြဲစား

မဲေဆာက္ေရာက္တာေလာက္နဲ႔ မေရာင့္ရဲၾက၊ ဘန္ေကာက္သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ခ်င္ၾက ေသးတယ္။ ပိုက္ဆံမတတ္နုိင္ ေတာလမ္းက ေမွာင္ခုိပဲ သြားရေတာ့မယ္။ ၃-၄ ေယာက္ ရေအာင္စု ဆိုလို႔ ၃-၄ ေယာက္စုလိုက္တယ္။ ၁၆ ရက္ေန႔ ပို႔မယ္ေျပာလို႔ သြားၾကည့္ေတာ့ ၂၁ ရက္ေန႔ ျပန္ခ်ိန္းတယ္။ ၂၁ ရက္ဆို က်ိန္းေသတယ္တဲ့။ အဖြဲ႔သားအားလံုး ေပ်ာ္မဆံုး ေမာ္မဆံုး လုပ္စရာ၊ ၀ယ္စရာ၊ ျပင္ဆင္စရာေတြကို ကမန္းကတန္း၀ယ္ၾက၊ ျပင္ၾက၊ ႏႈတ္ဆက္ၾက၊ ေပ်ာ္ရတာေလးကိုက မိုးေအးေအးထဲမွာ အရသာတမ်ဳိး ဘန္ေကာက္ေရာက္မွပဲ သူတို႔ဘ၀ေလးေတြ ေျပလည္ၾကမယ္ထင္တယ္ေလ။ ကားကေလးက စအို၊ ၃၅၊ ၄၂၊ ၄၈ တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး လူသူမနီးတဲ့ေတာင္ေပၚလမ္းတေနရာအေရာက္မွာ ေပ်ာ္ခဲ့တာေတြအားလံုး မိုးေရေအးေအးအျဖစ္က ေသြးပူပူအသြင္သို႔ ေျပာင္းလဲဆီးသြားရပါၿပီ။ အဖြဲ႔သားအားလံုးကို ေလာဘရမၼက္ဆိုး ဆူပြတ္ေနၾကသူေတြရဲ႕ ပစ္ခတ္ျခင္းကို ခံလုိက္ရပါသည္။ ဒီသတင္းဆိုးဟာ ထုိင္းနိုင္ငံအတြင္း အျပင္ေတြကို တမုဟုတ္ျခင္း ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားပါၿပီ။ သတ္ျဖတ္သူေတြကို စီစစ္လိုက္ေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံက ထုိင္းနုိင္ငံကိုေရာက္ ထိုင္းနုိင္ငံမွာေမြး၊ ထိုင္းမွာႀကီးျပင္းၾကရတဲ့ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားအစစ္ေတြပါပဲ။

 

ေအာက္စက္တစ္လံုး

ေအာက္စက္က ရုပ္ထြက္ေကာင္းတယ္။ အသံက လံုးၿပီး မၾကည္ျဖစ္ေနတာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီ။ လမ္းထိပ္ထြက္ေတာ့ တီဗီြျပင္ဆရာနဲ႔ သြားတိုးတယ္။ ၾကည့္ေပးဖို႔ ေခၚလာတယ္။ စမ္းသပ္ၾကည့္တယ္။ အိုင္စီ ႏွစ္လံုး က်ြမ္းသြားတယ္ဆိုပဲ။ တျခားဟာေတြလည္း လဲရဦးမယ္။ ပစၥည္း၀ယ္ဖို႔ ဘတ္ ၃၀၀ ေပးရမယ္ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း မဟုတ္တာေျပာမွာမဟုတ္ လြယ္လြယ္ေပးလိုက္မိတယ္။ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေစာင့္ သူ႔အိမ္မွာျပင္မယ္ဆိုၿပီး ယူသြားတာ  ၅ ရက္ၾကာမွ ျပန္ေပၚလာတယ္။ အေပၚဆက္နဲ႔ ထည့္ၿပီး စမ္းသပ္ျပတယ္။ အသံမလံုးေတာ့ဘူး။ ေကာင္းေနတယ္။ ေနာက္ထပ္ျပင္ခဆိုၿပီး ၁၀၀ ဘတ္ေတာင္းေတာ့ ေကာင္းေနၿပီးပဲဆိုၿပီး။ ေပးလုိက္ျပန္တယ္။ တစ္ညပဲ ေကာင္းေကာင္းၾကည့္လုိက္ရတယ္။ အသံလံုး၀မထြက္ေတာ့ဘူး။ ကေလးေတြနဲ႔ မိန္းမ စိတ္ခ်မ္းသာရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး အကုန္ခံလုိက္တာပါလို႔ သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာျပမိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ‘မင္းကြာ ကိုဥာဏ္ဆုိင္မွာ ၅၅၀ ဘတ္ဆိုရင္ အသစ္ပါကင္ တစ္ႏွစ္အာမခံေတာင္ရေသးတယ္။ အခုျပင္ခက ေအာက္စက္တစ္လံုးဖိုးကုန္ေနၿပီး။ ျပင္လို႔လဲ ေကာင္းလာတာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ အရပ္တကာတို႔ရယ္ နားေထာင္လို႔ ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား” တဲ့၊

 

ပီမုိင္ေန႔က ပြဲ

နာမည္ႀကီးစက္ရံုတစ္ရံုမွာ ပီမုိင္ေန႔အတြက္ စက္ရံုက ကေလးမေတြ အကတုိက္ဖို႔ ေအာက္စက္ေကာင္းေကာင္းမရွိ အစ္ကို၀မ္းခြဲေအာက္စက္ကိုငွားၿပီး တုိက္ၾကတာ အဆင္ေျပတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေနၿပီ၊ အားနာဖို႔ေကာင္းေနတယ္။ ျပန္ေပးရမယ္။ ဒီညေန လာမယ္လို႔ အေၾကာင္းၾကားထားတယ္။ ေစာင့္ေနတာ မိုးခ်ဳပ္ၿပီ၊ အခုထိ ေပၚမလာေသး အေစာင့္ယမ္းေတြက အခုခ်ိန္မ်ဳိးမွာ မူးၿပီး ရမ္းကားခ်င္တိုင္း ရမ္းကားၾကတယ္။ အကိုတို႔အလုပ္ ကလည္း မိုးခ်ဳပ္မွ အားတယ္ဆိုေတာ့ ဒုကၡပဲ ဟိုမွာ ယမ္းေတြ လူတစ္ေယာက္ကို ၀ိုင္းၿပီးရိုက္ေန ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္က ထြက္ေျပးသြားၿပီး၊ က်န္လူကို ၀ိုင္းၿပီးရိုက္ေနၾကတယ္။ လဲသြားၿပီ၊ အသက္မရွိေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ အေျပးနဲ႔သြားၾကည့္ေတာ့ သူ႔ေမာင္၀မ္းခြဲျဖစ္ေနတယ္။ “ကယ္ၾကပါဦးရွင္၊ ကယ္ၾကပါဦး…” အသံၾကားရာကို လုိက္လာေတာ့ စက္ရံုထဲကို အ၀င္ျမန္လုိက္ လို႔ အသက္ေဘးပါ လြတ္သြားတယ္။ စက္ရံုထဲက လူေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီးသြားၾကည့္ၾကေတာ့ အေလာင္း ကိုလည္း မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ ယမ္းေတြလည္း မရွိၾကေတာ့ဘူး။ အလုပ္သမားေတြက သတ္တဲ့ယမ္း ကို ထုတ္ေပးဖို႔ အေလာင္းကိုေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ မေပးေတာ့ အလုပ္သမား ေတြက ဆႏၵျပၾကေတာ့တယ္။ စက္ရံုကို မီးရိႈ႕၊ သူေဌးကားကို ဖ်က္ဆီးၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ျမန္မာအလုပ္သမား ရာေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ကုန္ၾကရတယ္။ ဒီကိစၥရဲ႕ အဓိကတရားခံ ယမ္းဟာ ျမန္မာျပည္ဖြားဆိုတာကို ေနာက္မွ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိၾကရတယ္။

 

ကန္ထရိုက္

“ေက်ာ္ထင္” လုပ္ရင္ သူေဌးလဲ ႀကိဳက္၊ သူ႔အတြက္လည္း က်န္ေအာင္လုပ္တတ္တယ္။ ေနာက္လူ အတြက္ မစဥ္းစား အခုလည္း အလ်ား ၆၀” x အနံ ၂၆”  အေဆာက္အအံုမွာ သူမ်ားေတြေဆာက္ ရင္ ၆ ခန္းပဲ ရမယ္။ သူထြက္လုပ္လုိက္ေတာ့ ၁၂ ခန္း သူေဌးအတြက္ေရာ ကိုယ့္အတြက္ပါ အႀကိဳးမျမတ္ဘူးလား။ သူ႔လုပ္ပံုက အေဆာက္အအံုက ၄” က်ယ္ လမ္းယူၿပီး အိမ္ကို ေဒါင့္ျဖတ္ လုိက္တယ္။ တဖက္က ၆ ခန္း၊ ႏွစ္ဖက္မွာ ၁၁” x ၁၀” အရြယ္ အခန္း ၁၂ ခန္း တစ္ခန္းစီရဲ႕ ဧရိယာ ၁၁၀” Ft² ရဲ႕ အထဲမွာ ၅” x ၅” = ၂၅ Ft²၊ အိမ္သာေရခ်ဳိးခန္းတစ္ခုရဲ႕ ေနရာကိုဖယ္ လုိက္ရင္ ကန္တဲ့ ၈၅”Ft² မွာ မိသားတစ္စု အခ်ဳပ္ခန္းမွာလို အိမ္သာကို ေခါင္းအံုးၿပီး အိပ္ေန ၾကရတယ္။ ျပတင္းေပါက္ေသးေသး တစ္ခု။ ေရွ႕က ၀င္ေပါက္တစ္ခုသာ ရွိတယ္။ အခ်ဳပ္ခန္းထက္ ဆိုးေနတယ္။ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ ဥာဏ္ရည္ဘယ္ေလာက္ဆံုးရံႈးသလဲ။ တကယ္အတည့္ အၾကလုပ္ရင္ ဒီအိမ္မ်ဳိး ေဆာက္ခြင့္မရွိဆိုတာ ေက်ာ္ထင္သိပါေလစ၊ အမိုးက နိမ့္ေလေတာ့ အလင္းေရာင္ေကာင္းေကာင္းမရ ေလ၀င္ေလထြက္ ေကာင္းေကာင္းမရွိ အသက္ရႈမ၀ ေႏြဖက္ ဆိုရင္ ဦးသုမဂၤလ စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ဒယ္အိုးနဲ႔တူေနတယ္။ ျမန္မာေတြေနဖို႔ ျမန္မာေတြကို ငွားစားဖို႔ အခုလို တမင္လုပ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။

ေမာင္ေက်ာ္ဖိုး